< >

Dostojny neoromański budynek jest siedzibą 31. Pułku Ochrony Przeciwradiacyjnej, Przeciwchemicznej i Przeciwbiologicznej.

Ten kompleks wojskowy ma wyrafinowany kamuflaż architektoniczny. Przechodnie zazwyczaj zauważają tylko neoromański budynek z wieżą, nie wiedząc, że za nim znajduje się ogromny kompleks budynków zgrupowanych wokół prostokątnego dziedzińca. 

Koszary zostały zbudowane w latach 1891-1893 według projektu Adolfa Kaulfersa i pierwotnie nosiły nazwę „Koszary Cesarza Franciszka Józefa“. Obecną nazwę „Koszary im. 6. października” nadano prawdopodobnie w 1947 roku. W czasie tzw. operacji karpacko-dukielskiej w czasie II wojny światowej jednostki czechosłowackie po raz pierwszy weszły na tereny czechosłowackie 6 października 1944 roku. W minionym okresie w dniu tym obchodzono Dzień Wojska Czechosłowackiego.

Miejscowi „chemicy“ (31. Pułk Ochrony Radiacyjnej, Chemicznej i Biologicznej) są jedyną wyspecjalizowaną jednostką tego typu w czeskiej armii, przeznaczoną do zadań związanych z bezpieczeństwem chemicznym jednostek i usuwaniem skutków użycia broni masowego rażenia. Jednostki chemiczne uczestniczyły nie tylko w operacjach Pustynna Burza i Trwała Wolność, które prowadzone były w Arabii Saudyjskiej, Kuwejcie, Iraku i Afganistanie, ale także w operacjach sojuszu i koalicji w Bośni i Hercegowinie oraz Kosowie. Zostały również zadysponowane w ramach ochrony Igrzysk Olimpijskich w Grecji i szczytu NATO w Turcji.

Przed koszarami stoi stylowy Pomnik Bojownikom i Ofiarom za Wolność Ojczyzny. Pomnik o bardzo nietradycyjnym wyglądzie jest dziełem Jana i Petra Stolínów, a w jego wnętrzu ułożona jest ziemia z 9 pól bitewnych II wojny światowej. W pobliżu pomnika znajduje się Lidicka Grusza, bezpośredni potomek pamiętnego drzewa owocowego, które jako jedyne przetrwało zniszczenie Lidic w 1942 roku, a po drugiej stronie rośnie Lipa Republiki, która została tu uroczyście posadzona z okazji 100. rocznicy powstania Czechosłowacji.