Według legendy w skałach żył potężny smok, który w każde święto czarownic musiał otrzymać ludzką ofiarę. Niezamężne panny w okolicy co roku przygotowywały karteczki z imionami, które były wrzucane do misy ofiarnej (zagłębienia) na szczycie skały. Później smok je rozdmuchiwał i tylko jedna karteczka, niczym za sprawą tajemniczej siły, zostawała przyklejona do kamienia. Pewnego razu wybór padł na dziewczynę z pobliskiej leśniczówki, która bezskutecznie oczekiwała powrotu swojego narzeczonego z dalekiej podróży. Gdy podchodziła już do Smoczego Wzgórza, jej luby wrócił, tuż przed skałą ją wyprzedził i jedną strzałą z łuku zabił smoka.