< >

Budowę willi, która miała zostać reprezentacyjną siedzibą rodzinną, zlecił Theodor Liebieg jr. Ze względu na okazałą formę często nazywana jest pałacykiem Liebiega. W budynku mieści się dziś urząd miasta Liberec.

Willa Liebiega jest mistrzynią kontrastów. Zbliżając się do niej ulicą Jablonecká od góry, najpierw widzimy uroczy mały domek. Patrząc z przodu, jest to już całkiem przyzwoita i ładnie udekorowana willa, a gdy spojrzymy na nią od strony zapory, nagle wyrasta przed nami kolos przypominający zamek! Trzy etapy budowy są zatem wyraźnie widoczne na budynku. Najstarsza część została zbudowana w latach 1896-1897 przez Adolfa Bürgera, centralną część zaprojektował architekt Humbert Walcher von Molthein, a budowę kompleksu zakończył „nadworny“ architekt rodziny Liebiegów, Jakob Schmeissner. Budowę willi jako rodzinnej rezydencji zlecił baron tekstylny Theodor Liebieg junior, a dzięki dekoracjom i ówczesnemu okazałemu wyposażeniu obiekt zyskał piękny przydomek – Pałacyku Liebiega. 

Największym i najciekawszym pomieszczeniem willi jest tajemnicza Sala Mitów, która pierwotnie była dużą, piętrową, bogato zdobioną halą z imponującym kominkiem z zielonego marmuru. W 1939 roku sala została podzielona na dwa piętra; kominek pozostał na dolnym piętrze, natomiast na górnym można zobaczyć malowany sufit przedstawiający mityczne sceny.

Ponieważ Theodor był miłośnikiem technologii i poszukiwaczem przygód, w 1893 roku sprowadził samochód Benz Victoria, stając się tym samym pierwszym zmotoryzowanym kierowcą w Czechach i trzecim w Austro-Węgrzech. Jako pierwszy uzyskał też prawo jazdy i odbył pierwszą na świecie długodystansową podróż. 

Za swoją willą Liebieg zlecił budowę unikatowego „domu samochodowego“, w którym na parterze był garaż, kanał montażowy, umywalnia, warsztat i toaleta, a na piętrze mieszkał kierowca. Na końcu obiektu była wieża do przechowywania paliwa.