Neoromański kościół został wybudowany w latach 1884-1887 według projektu wiedeńskich architektów R. Jordana i J. Schmalzhofera przez budowniczego F. Schloza. Albowiem kościół należał do lazarystów, których założycielem był św. Wincenty z Paolo, nosi, więc budowla imię swojego patrona. Na pierwszy widok kościół zainteresuje swoim niezwykłym wyglądem, kombinacją czerwonych surowych cegieł i kamienia. Interesujące są także ozdobne gzymsy, narożniki i kolumny z piaskowca dowiezionego z dalekiej Pirny. Wnętrze kościoła pierwotnie również było w stylu neoromańskim, jednak lata podupadania wybrały sobie swoją daninę i tak dzisiejsze istnienie kościoła zawdzięczamy członkom gminy adwentystów, którzy zajęli się opuszczonym obiektem i dzięki przebudowie do swoich celów ocalili go przed całkowitym spustoszeniem.