Spalona synagoga

Liberecka synagoga została zbudowana w latach 1887-1889 przez znaną firmę Sachers i Gärtner według projektu architekta K. Königa z Wiednia. Dzięki swojej lokalizacji w centrum miasta, a zwłaszcza neorenesansowej architekturze, budynek sprawiał naprawdę monumentalne wrażenie i służył swojemu celowi aż do 1938 roku, kiedy został spalony przez nazistów podczas tragicznej „Nocy Kryształowej“.

Nowy żydowski dom modlitwy

Dziś w tym miejscu w Libercu znajduje się nowa synagoga, w kształcie połowy gwiazdy Dawida i z obudową przypominającą Ścianę Płaczu. Wokół całego budynku w jednej linii w elewacji wyryty jest dość niepozorny pasek hebrajskiego tekstu. To fragment Księgi Jonasza ze Starego Testamentu. Na skwerze, który powstał przed budynkiem, w bruku kolorem zaznaczono plan dawnego domu modlitwy. Synagoga w Libercu jest pierwszym tego typu obiektem zbudowanym w Europie środkowej po II wojnie światowej. Dom modlitwy, zwany także „synagogą“, został uroczyście otwarty 9 listopada 2000 roku, symbolicznie w 62. rocznicę jej spalenia.

Oryginalna Tora i symboliczna Ściana Płaczu

Wewnątrz sali modlitewnej znajduje się Tora z dawnej synagogi, która jest opalona ogniem i znacznie uszkodzona, więc wymownie przypomina o brutalności czasów nazistowskich pogromów. Znajduje się tam również symboliczna „Ściana Płaczu“, która została zbudowana z kamieni dawnej synagogi. Na stałej wystawie umieszczone są tu plany i zdjęcia dawnej świątyni.